ONE MORE GALOP PLEASE!

Σχετικά με το 2ο σχόλιο - όπως είχε υποσχεθεί- του Κου Γιάννη Λουκά, που αφορά μια παλαιότερη ανάρτηση (δείτε εδώ), θεωρήσαμε ότι πρέπει να γίνει μια ξεχωριστή ανάρτηση για να σας το παραθέσουμε ατόφιο.

ONE MORE GALOP PLEASE!

Second Part

by John An. LOUKAS

Το φαινόμενο είναι γνωστό από την κεντρική πολιτική σκηνή και την αντίστοιχη παρα-δημοσιογραφία: απομόνωση μιας φράσης ή μιας λέξης, αποκοπή από το όλο κείμενο και το πνεύμα του και οικοδόμηση πάνω σ' αυτό ολόκληρων άσχετων μεγαθήριων! Η απορία είναι ποιος ο λόγος αυτά να εφαρμόζονται και εκεί που σε καμιά περίπτωση δεν θα έπρεπε.

Υπενθυμίζω ότι το θέμα ήταν η ανεύθυνη συμπεριφορά (προφανώς και ευτυχώς) ορισμένων, που προτιμούν το βόλεμά τους και δε φέρονται υπεύθυνα προς τους υπόλοιπους. Ως παράδειγμα χρησιμοποιήθηκε η πρόσβαση στους κάδους, που δεν είναι δα και έγκλημα.

Απλώς ,το άρθρο γράφηκε με το προσωπικό μου στυλ (που οι φίλοι μου το αναγνωρίζουν εύκολα) και με υπερβολές, για να μην περάσει απαρατήρητο και να δώσει πιο έντονο το μήνυμα. Η ανευθυνότητα ,όμως, αν αφεθεί και δεν επισημανθεί, μπορεί να οδηγήσει και σε σοβαρότερες συνέπειες. Την επόμενη φορά το παρκάρισμα θα είναι σε ένα στενό σημείο, μην επιτρέποντας την πρόσβαση σε περιπτώσεις ανάγκης. Τότε πώς θα σας φαινόταν ο χαρακτηρισμός, αν αφορούσε τον άνθρωπό σας; Και, κυρίως, το "δε βαριέσαι" δημιουργεί νοοτροπία.

Η άλλη παρατήρηση: συνήθως, ο πρώτος (χρονικά) σχολιαστής καθορίζει (συνειδητά ή όχι) την ατζέντα και καθορίζει το κλίμα. Στην προκειμένη περίπτωση, αν ο πρώτος σχολιαστής "ενοχλούταν" από την αναφορά στους βουλευτές, τώρα θα μιλάγαμε για τις ευθύνες τους, ή αν το έπιανε δημαρχιακά, θα μιλάγαμε αντίστοιχα. Επίσης, η πρώτη επίκριση δημιουργεί αναστολές σ' αυτούς που συμφωνούν και αντιστοίχως για το αντίθετο.

Επί της ουσίας τώρα. Το βλέπω να γίνεται τελικά το γκάλοπ, όχι όμως για τα σκουπίδια αλλά για τη φράση του Σαββόπουλου, για την οποία θα ήθελα να σας ενημερώσω.

Πρόκειται για ένα τραγούδι με αποκλειστικό "υπαίτιο" τον Διονύση Σαββόπουλο (στίχοι, μουσική και ερμηνεία μαζί με την Ελευθερία Αρβανιτάκη- υποθέτω κι αυτή καταδικαστέα!). Γράφηκε (κι αυτό έχει μέγιστη σημασία) πριν το 1990 και περιλήφθηκε στο δίσκο "Αναδρομή 63-89" του 1990, έκτο στη σειρά.

Οι μέχρι τώρα σχολιαστές, σας παραπλάνησαν αγαπητοί αναγνώστες (ασφαλώς εν αγνοία τους). Οι "Κωλοέλληνες" είναι ένας ύμνος για την Ελλάδα της μεγαλοσύνης, της δημιουργικότητας, της προόδου, της προκοπής και κυρίως μια αποθέωση της εκτός Ελλάδας Ελλάδα! Αντίθετα αποτελεί έναν κόλαφο για την Ελλάδα της κατρακύλας και της λαμογιάς, που θα ακολουθούσε για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Είναι ένα ποίημα τολμηρό, προφητικό!

Σας το παραθέτω και τα ξαναλέμε:

ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος


Μελαμψές φυλές
κοντοπόδαρες,
Σειληνού του κράτους
που ξερνάει και να `τους,
τσιφτετέλληνες
με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θύτες
για ανμηστία αλήτες
τώρα διοικητές.
Κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες.

Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη
που φτάνει στον γνωστό αγριορωμιό
στο ντάτσουν μιας φυλής που ζει φευγάτη
απ`ό,τι Ελληνικό στον κόσμο αυτό.

Κωλοέλληνες
μασκαρλίκια δες
στο Άλφα της Αξίας
της Αρχής της Μίας
λουτροκαμπινές.
Τιμωρός καιρός
πέντε αιώνες δύσης
εθνικής θα ζήσεις
από δω και μπρος
με αγγλικές αλφαβήτες
μαλλιαροί μου Ελλαδίτες
θλιβερές μου πορδές.

Πνεύμα αλήτικο
Ελλαδίτικο
σε μικρά Ασία,
Κύπρο,Λευκωσία
ΒόρειοΉπειρο.
Δεν ακούει κανείς
στο χειρότερο
του Ελληνισμού κομμάτι
στην Ελλάδα ζούμε

Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα,
τη θάλασσα,την πόλη,το ιερό,
πλημμύρισε σκουλίκια η μητέρα
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό.

Δεν υπάρχει ελπίς
στην Ελλάδα ζεις.

Σκαλιστές σκιές
μακρυχέρηδες
με το φως σπασμένο
κρατικοποιημένο,
αχ,οι Έλληνες !
Αλλά εκεί στην ξένη
στην οθόνη σκυμμένοι
θεϊκά δεμένοι
με την οικουμένη
στους απέναντι τόπους
φωτοκολλημένοι
απ`τον εδώ ουρανό τους.

Κι ενώ εδώ θα ζούμε καταρρεύσεις
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί

στους Πανέλληνες
στους Πανέλληνες.

Τι λέτε λοιπόν; Έχει ΑΔΙΚΟ; Αν, έστω και κατ' ελάχιστο, είχαν ληφθεί σοβαρά υπόψιν κάποια απ΄αυτά, ίσως να μην είχαμε φθάσει ως εδώ. Και πού είσαι ακόμα! Αλλά πού; Σε ώτα μη ακουόντων τίποτα άλλο εκτός από τσιφτετέλια;

Λοιπόν κύριε πρώτε σχολιαστή: ΑΝΑΚΑΛΩ! Όχι Κωλοέλληνες. Τσιφτετέλληνες. Είστε λίγο σύμφωνος τώρα;

Ασφαλώς και δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνεί κάποιος με τον Σαββόπουλο. Όμως θεωρώ αυτονόητο ότι στα είκοσι τόσα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει θα είχε την ευκαιρία να διαφωνήσει δημόσια και δεν θα περίμενε ένα άσημο (και άσχετο) δικό μου κειμενάκι, για να εκφράσει την κοσμοθεωρία του περί Ελληνισμού.

Περιμένω ,λοιπόν, τα στοιχεία αυτά της προηγούμενης αντίδρασής σας, κύριοι.

Και ,μάλιστα, όχι μία φορά. Στην αναζήτηση στο Google για το λήμμα φέρνει 14.οοο αναφορές.Υποθέτω ότι υπερ-ευαίσθητοι πατριώτες σαν τους επικριτές μου, κάποιες χιλιάδες φορές τουλάχιστον θα έχουν επαναφέρει στο δρόμο της αρετής κάποιους αιρετικούς μειωμένης ελληνικής ταυτότητας σαν και του λόγου μου.

Θα σας κάνω κι άλλη μια παραπομπή. Ακούστε το γίγαντα της μουσικής και της σκέψης Μάνο Χατζιδάκη να σχολιάζει τον Διονύση Σαββόπουλο και μάλιστα να πρωτοπαρουσιάζει στο 5ο Πρόγραμμα το συγκεκριμένο τραγούδι. Αφιερώστε, αν θέλετε, ένα δεκάλεπτο. Στη διεύθυνση ή στο Google "ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ 5ο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ" και αρχίστε να το ακούτε από το 1.30 λεπτό.

Βέβαια ,μπορεί ο αξιότιμος πρώτος σχολιαστής και κατήγορος να διαγράψει μετά απ΄αυτό και τον Μάνο Χατζιδάκη και ποιός ξέρει και πόσους άλλους, αλλά πρόβλημά του.

Μακρηγόρησα, μόνο για τους εκλεκτούς μου φίλους, και ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Με αιδώ (αλλά χωρίς “ντροπή”)
ΙΑΛ