Γράμμα Αραχωβίτισσας που το στέλνει στον άνδρα της το 1913, όπου είχε μείνει στην Αθήνα
για δουλειές, ενώ αυτή ταξίδεψε μαζί με την κόρη της, από Πειραιά στην Ιτέα και
μετά Αράχωβα. Το ταξίδι αυτό πραγματοποιήθηκε χειμώνα καιρό όπου είχε και τις ανάλογες
ταλαιπωρίες. Το γράμμα αυτό το έχω καθαρογράψει αλλά το έχω αφήσει ορθογραφικά όπως
το έγραψε η γυναίκα αυτή.
Η συνέχεια επί του γραφτού………
Αράχωβα τη 18 Δ/βριου 1913
Αγαπητέ μου Χρήστο
Υγειαίνομε και υγείαν ης ημάς εύχομε
 |
| Σελίδα 1 |
Δόξα τον θεόν καλά ήλθαμε αλλά μην εροτάς τη τραβήξαμε τη φορτούνα φάγαμε
αφού δεν ημπόρεσαν να μας βγάλουν στον μόλον της Ιτέας πέταγε τις βάρκες ως
απάνω ένα φοβερό πράγμα και μας πήγε ήστερα και μας έβγαλε στην παλιά σκάλα στα
χέρια μας έβγαλαν έξω θημήθηκα εκήνην την ώρα τον κηνηματογράφον βγήκαμε στής
επτά το βράδυ τη φόβος κήνο το σκοτάδυ και το βοκγητό της
θαλάσης δόξα τον θεόν δεν πάθαμε τίποτα και τα πραγματά μας καλά τα φέραμε μόνον τον τέντζερη χάσαμε με το βάλε βγάλε στη βάρκα έβρεχε κιόλα και αν δεν έπαβε η βροχή και δεν πήγενε το βαπόρι στην παλιά σκάλα ήτον η θάλασα κάπος ήσηχη θα πηγέναμε στην Πάτρα ήχαμε σκοπόν και κύριος ίδε τη ταλεπορίες θα ήχαμε, η καϋμένη η Παγώνα την έπγιασε η θάλασα και έκανε δύο φορές εμετό και κημήθηκε ως τάς 12, ξήπνησε ήστερα και ήτον καλά αν και δεν έπαυσε η τρικιμία. Σαν χημόνας που ήνε τόρα που θα έλθης να ροτήσης τον Δρόσον αν τον ήβρε μας ήπε πώς θα κητάξη στο βαπόρι, εκή θα έχη μήνη ο τέντζερης μας ήπε θα φροντήση . Το φάρμακο που πήραμε δια τα κλήσματα δεν το ήχαν κλήση καλά και εγώ το ήδα δεμένο καλά νόμισα καλά θα ήτον κλησμένο αλά με ξηρά χέρια το ήχαν βουλόση και χήθηκε όλο, ευτηχός δεν έπαθα άλλην ζημίαν ζήτησε συνταγήν από τον γιατρό και πάρις άλο μου ήρθε να σκάσο. Εδώ δεν έχομε πεπίθησην να πάρομε η μητέρα σου γιατί να μην πάρομε γλυκό της κούπας αν το λένε τα ηκονομικά σου πάρε ως 20 κομάτια βερίκοκο από εκήνο που μας τράταραν στον Ι.Λαζαρή.Θα λάβης και τα μέτρα για την κορνίζα .
θαλάσης δόξα τον θεόν δεν πάθαμε τίποτα και τα πραγματά μας καλά τα φέραμε μόνον τον τέντζερη χάσαμε με το βάλε βγάλε στη βάρκα έβρεχε κιόλα και αν δεν έπαβε η βροχή και δεν πήγενε το βαπόρι στην παλιά σκάλα ήτον η θάλασα κάπος ήσηχη θα πηγέναμε στην Πάτρα ήχαμε σκοπόν και κύριος ίδε τη ταλεπορίες θα ήχαμε, η καϋμένη η Παγώνα την έπγιασε η θάλασα και έκανε δύο φορές εμετό και κημήθηκε ως τάς 12, ξήπνησε ήστερα και ήτον καλά αν και δεν έπαυσε η τρικιμία. Σαν χημόνας που ήνε τόρα που θα έλθης να ροτήσης τον Δρόσον αν τον ήβρε μας ήπε πώς θα κητάξη στο βαπόρι, εκή θα έχη μήνη ο τέντζερης μας ήπε θα φροντήση . Το φάρμακο που πήραμε δια τα κλήσματα δεν το ήχαν κλήση καλά και εγώ το ήδα δεμένο καλά νόμισα καλά θα ήτον κλησμένο αλά με ξηρά χέρια το ήχαν βουλόση και χήθηκε όλο, ευτηχός δεν έπαθα άλλην ζημίαν ζήτησε συνταγήν από τον γιατρό και πάρις άλο μου ήρθε να σκάσο. Εδώ δεν έχομε πεπίθησην να πάρομε η μητέρα σου γιατί να μην πάρομε γλυκό της κούπας αν το λένε τα ηκονομικά σου πάρε ως 20 κομάτια βερίκοκο από εκήνο που μας τράταραν στον Ι.Λαζαρή.Θα λάβης και τα μέτρα για την κορνίζα .
Σε καταφιλώ και σε περιμένομε η
συζυγό σου
Βασιλική Χ. Παπασταθοπούλου
 | |||||
| Σελίδα 2 |
Απο Λουκά Παπαλεξανδρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου