Η Βρετανία είναι η μόνη χώρα που δεν δέχθηκε να συμμετάσχει στην δημοσιονομική ολοκλήρωση. Σε δήλωσή του ο πρωθυπουργός της Ντέιβιντ Κάμερον είπε ότι η Βρετανία δεν πρόκειται να παραχωρήσει την εθνική κυριαρχία της. Οι υπόλοιπες 26 χώρες συμφώνησαν στην λήψη των αυστηρών δημοσιονομικών μέτρων με μία παρατεταμένη περίοδο λιτότητας, χωρίς όμως να σημαίνει ότι και η Βρετανία δεν θα λάβει νέα μέτρα λιτότητας. Οι προϋπολογισμοί των 26 χωρών πλέον θα τελούν υπό των έλεγχο του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και για πρώτη φορά θα λαμβάνονται μέτρα εναντίον των μη συμμορφούμενων κρατών.
Ένα όμως από τα πιο απεχθή φαινόμενα της λιτότητας, όπως έχει δείξει η παγκόσμια εμπειρία, είναι η αύξηση της διαφοράς μεταξύ πλουσίων και φτωχών και η συγκέντρωση του πλούτου σε λιγότερα χέρια. Το ίδιο συμβαίνει και στις ενώσεις κρατών. Τα πλούσια κράτη γίνονται πλουσιότερα και συγκεντρώνουν περισσότερο πλούτο. Το τελικό κείμενο της συμφωνίας της 9ης Δεκεμβρίου θα φέρει σε ακόμα πλεονεκτικότερη θέση την Γερμανία. Η αμφιβολία υπάρχει για την Γαλλία, που ήδη υποβαθμίστηκαν κατά μία μονάδα οι μεγαλύτερες τράπεζές της. Παρά την ικανοποίηση του Νικολά Σαρκοζί, η Γαλλία οδεύει και αυτή υπό γερμανική κηδεμονία. Απλά η Γαλλία θα σταθεί σε ενδιάμεσο επίπεδο.
Ελλάδα και συμφωνία
Είναι απορίας άξιο το πού βρίσκουν θετικά στοιχεία για την Ελλάδα στους όρους της συμφωνίας ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Ευάγγελος Βενιζέλος. Κατ’ αρχήν η Ελλάδα εξαιρείται της συμφωνίας και θα εισέλθει στην δημοσιονομική ένωση το 2015, εφ’ όσον όμως έχει πετύχει τους στόχους που θα αποσαφηνιστούν με την νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που θα την συνοδεύει.
Το σίγουρο είναι ότι το νέο μνημόνιο θα φέρει νέα μέτρα για την περίοδο 2013- 2015. Δεν αποκλείεται όμως η κυβέρνηση Παπαδήμου να υποχρεωθεί να λάβει το 2012 επί πλέον μέτρα για να καλύψει την υστέρηση των στόχων του 2011. Βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουμε, είναι η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος το 2012.
Ήταν σαφέστατος ο Λουκάς Παπαδήμος στις δηλώσεις του μετά την Σύνοδο κορυφής, που είπε: «Εφόσον τα μέτρα τα οποία έχουν υιοθετηθεί εφαρμοστούν με αποτελεσματικότητα δεν θα είναι αναγκαία η λήψη νέων μέτρων. Αλλά βεβαίως η οικονομία λειτουργεί μέσα σε συνθήκες αβεβαιότητας». Η οικονομία μπορεί να λειτουργεί σε συνθήκες αβεβαιότητας, αλλά το ελληνικό κράτος λειτουργεί σε συνθήκες βέβαιης αποτυχίας. Δεν υπάρχει κράτος. Τα πάντα έχουν διαλύσει. Αυτό ο Λουκάς Παπαδήμος το γνωρίζει πολύ καλά, από τον καιρό που ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Σαν υποδιοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στην συνέχεια σαν σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου ήταν υποχρεωμένος να παρακολουθεί την πορεία της Ελλάδας.
Συνεπώς, ήξερε όταν ανέλαβε πρωθυπουργός και γνώρισε καλύτερα σαν επικεφαλής της κυβέρνησης. Οι εισπρακτικοί μηχανισμοί στην χώρα μας υπολειτουργούσαν και αποτελούσαν πηγή άνομου πλουτισμού για κάποια εξαπτέρυγα. Γνώριζε πολύ καλά ότι η εφαρμογή της εφεδρείας χωρίς σχέδιο θα αποσάθρωνε τις σαθρές ήδη υπηρεσίες των εφοριών. Όμως συνεχίζει να έχει αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του τον Θεόδωρο Πάγκαλο, τον κύριο υπεύθυνο αυτής της κατάστασης και υπουργό Εσωτερικών τον Δημήτρη Ρέππα, τον εξίσου υπεύθυνο για τις εφεδρείες. Σίγουρα ο Λουκάς Παπαδήμος δεν κυβερνά. Απλά ανέλαβε να μας δέσει με ακόμα βαρύτερα δεσμά. Μόνον τυχαία δεν ήταν η χαρά των Ευρωπαίων ηγετών στο άκουσμα της επιλογής του.
Μεγάλο το πολιτικό έλλειμμα
Η πικρή αλήθεια για τους εμπνευστές της επιλογής Παπαδήμου είναι ότι υπήρξε συνταγματική εκτροπή. Οι όροι που του ετέθηκαν του απαγορεύουν να ασκήσει πλήρως τα καθήκοντά του, αλλά είναι πρωθυπουργός υπό αίρεση. Το μόνο μέλημά του είναι να διαπραγματευτεί το κούρεμα του δημόσιου χρέους και να υπογράψει την νέα δανειακή σύμβαση. Δηλαδή να οδηγήσει την χώρα σε ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση. Αυτό τον ρόλο αποδέχθηκε και αυτόν υπηρετεί. Για το λόγο αυτό και θέλει να δεσμεύσει και την επόμενη κυβέρνηση για τα μέτρα του 2013- 2015, με τα οποία η Ελλάδα θα καταστεί ουσιαστικά γερμανική αποικία.
Είναι λογική η αντίδραση της ΝΔ, που τον ανεκάλεσε στην πολιτική τάξη δια του εκπροσώπου της Γιάννη Μιχελάκη. Φαίνεται ότι προκαλεί αλλεργία στους Ευρωπαίους η διαπραγμάτευση των όρων με τον Αντώνη Σαμαρά και θέλουν να τελειώνουν την υπόθεση με τον πρόθυμο Λουκά Παπαδήμο και ενδιαφέρονται και πιέζουν για παράταση της θητείας του.
Δεν ενδιαφέρθηκαν οι Ευρωπαίοι για την συνταγματική τάξη, που απαιτούσε την διενέργεια άμεσων εκλογών και την διαπραγμάτευση με μία κυβέρνηση σταθερή, που θα είχε νωπή την λαϊκή εντολή. Επειδή είναι σίγουρο ότι επόμενη κυβέρνηση θα σχηματίσει ο Αντώνης Σαμαράς ήθελαν, και θέλουν, να αποφύγουν αυτό τον σκόπελο. Πιστεύουν οι Ευρωπαίοι ότι οι αποφάσεις του Λουκά Παπαδήμου, πέρα από τους όρους μεταβατικότητας της κυβέρνησής του, θα δεσμεύσουν την κυβέρνηση που θα εκλεγεί στις προσεχείς εκλογές.
Λησμονούν ότι ακόμα και οι όροι του νέου μνημονίου θα έχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης. Σίγουρα ένας από τους όρους θα είναι η αποκρατικοποίηση και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Κάποια στιγμή θα φθάσουν στην αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ. Ό,τι αλχημείες και να σκεφθούν δεν είναι δυνατό να παραβλέψουν την μεγάλη απόκλιση της πραγματικής τιμής της και της χρηματιστηριακής. Η αξία του συνόλου των μετοχών, σήμερα, της εταιρείας είναι περίπου 1,3 δις ευρώ. Όμως τόσο στοίχισε στο ελληνικό κράτος η κατασκευή και λειτουργία μιας μόνον μονάδος, του λιγνίτη στην Πτολεμαΐδα.
Μαύρο στο βάθος του τούνελ
Στην ουσία η Ελλάδα είναι μια χώρα ακυβέρνητη. Ο Γιώργος Παπανδρέου εγκατέλειψε πρώτος, σαν τα ποντίκια, το κυβερνητικό σκάφος που οδήγησε στην ξέρα. Όσοι από τους αποτυχημένους υπουργούς του συνεχίζουν να είναι είναι υπουργοί, ενδιαφέρονται να διασώσουν το πολιτικό μέλλον τους. Ενδιαφέρονται περισσότερο για την αλλαγή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ και λιγότερο για την μοίρα του ελληνικού λαού. Έργο τους είναι δυστυχία του ελληνικού λαού, που θα δεί τους ανέργους να ξεπερνούν στην πραγματικότητα το 1. 200. 000. Όσοι εργάζονται με πετσοκομμένες τις απαλλαγές, την μείωση του ορίου αφορολόγητου στα 5. 000 ευρώ και την μείωση των αποδοχών τους θα κληθούν να πληρώσουν επί πλέον φόρους, όχι έκτακτους, αλλά αυτούς που ήδη έχουν αποφασιστεί. Είναι αδύνατο τα δημόσια έσοδα να μην παρουσιάσουν και πάλι υστέρηση.
Το πλέον σίγουρο είναι ότι και ο προϋπολογισμός του 2012 θα αποτύχει και στο μέσον του έτους θα χρειαστούν διορθωτικές παρεμβάσεις, δηλαδή νέα εισπρακτικά μέτρα. Δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει προϋπολογισμός στην Ελλάδα και το ερώτημα είναι αν και οι Ευρωπαίοι θέλουν να πετύχει ή με τις υποδείξεις τους οδηγούν στην αποτυχία.
Κυρίως, οι Γερμανοί που ακονίζουν τα μαχαίρια και τα πιρούνια τους, θα έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στο φαγοπότι που θ’ ακολουθήσει την νέα αποτυχία. Θέλουν οι προϋπολογισμοί να είναι αποτυχημένοι. Δεν είναι καθόλου τυχαία η επίσκεψη του αντικαγκελαρίου Ρέσλερ και της κουστωδίας επενδυτών που τον ακολούθησε. Ούτε καθόλου τυχαία ήταν η βράβευση του Γιώργου Παπανδρέου από τους Γερμανούς επιχειρηματίες στο Βερολίνο.
Το μόνον που τους ανησυχεί είναι η σταθερή άνοδος στις δημοσκοπήσεις της ΝΔ και της αριστεράς, με ταυτόχρονη πτώση του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ. Για το λόγο αυτό και άρχισαν τις πιέσεις, για να ολοκληρώσει, πρώτα, η κυβέρνηση Παπαδήμου το έργο του ξεπουλήματος και μετά να γίνουν εκλογές. Τότε δεν θα τους ενδιαφέρει μία κυβέρνηση ΝΔ και ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση. Τότε άνετα θα μας δείξουν την πόρτα της εξόδου. Δηλαδή θα είμαστε και δαρμένοι και διωγμένοι. Το έργο, όμως, της κυβέρνησης Παπαδήμου θα έχει πετύχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου