ΘΕΜΑ : Δημόσια διαβούλευση Π.Δ Εθνικού Δρυμού Παρνασσού
Άρθρο 2: Χαρακτηρισμός και οριοθέτηση περιοχής και ζωνών .
1.Ο χαρακτηρισμός του Εθνικού Πάρκου και η οριοθέτηση των Περιοχών α) Απολύτου προστασίας της φύσης (ΑΠΦ) β) προστασίας της φύσης (Ζώνη Β) και γ) Περιφερειακής ζώνης (Ζώνη Γ) σημειώνονται αδρομερώς σε χάρτη κλίμακας 1:50.000 , με αποτέλεσμα να υφίστανται πολλές ασάφειες ως προς τον προσδιορισμό των ορίων επί του εδάφους , γεγονός που θα αποτελέσει πηγή εντάσεων και διενέξεων μεταξύ των ενδιαφερόμενων , όπως και στο παρελθόν έχει συμβεί. Ειδικά για τα εξωτερικά όρια του Εθνικού Πάρκου που συμπίπτουν με αυτά της Ζώνης Γ , παρότι μνημονεύεται στο σχέδιο ΠΔ ότι περιγράφονται ειδικότερα σε συνημμένο Παράρτημα τέτοιο παράρτημα δε υφίσταται.
2. Τα όρια του Εθνικού Πάρκου ενώ στο απόσπασμα χάρτη 1: 50.0000 φαίνεται ότι περικλείουν εντος αυτών οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων η προϋφισταμένων του 1923 , στο κείμενο διατυπώνεται ότι αυτοί (οι οικισμοί) δεν εμπεριέχονται στο Εθνικό Πάρκο. Το γεγονός αυτό όμως θα δημιουργήσει σύγχυση και πρέπει να διορθωθεί και στο απόσπασμα χάρτη που συνοδεύει του σχέδιο ΠΔ.
3. Από την Ζώνη Απολύτου Προστασίας έχει εξαιρεθεί το επαρχιακό δίκτυο μέχρι βάθος 5 μέτρων από τον άξονα αυτού, προς το χιονοδρομικό κέντρο χωρίς να επισημαίνεται αυτό(το επαρχιακό δίκτυο) επί του αποσπάσματος χάρτη , αλλά παραπέμπεται η περιγραφή του σε παράρτημα το οποίο επίσης δεν υπάρχει.
4. Η αποτύπωση των περιοχών (Α,Β,Γ) βάσει των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους (τύποι οικοτόπων, βιότοποι ,φυσικοί σχηματισμοί ειδή αυτοφυούς χλωρίδας κ.λ.π) έχει γίνει με δεδομένα που ίσχυαν προ εικοσαετίας, αφού η εγκριθείσα Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που συντάχτηκε για αυτόν τον σκοπό και εγκρίθηκε το έτος 2009 , αποτελεί απλή ανατύπωση αυτής που συντάχτηκε τα έτη 1992-1993 από το Υπουργείο Γεωργίας στα πλαίσια του προγράμματος LIFE . Εκτός αυτού δεν ελήφθησαν υπόψη οι διαχειριστικές μελέτες του ορεινού συγκροτήματος του Παρνασσού που συντάθηκαν από το ΥΠΑΑΤ , εγκρίθηκαν από τις Δ/νσεις Δασών Βοιωτίας, Φωκίδας και βρίσκονται σε ισχύ για την περίοδο 2005-2014 . Με αποτέλεσμα να μην αποτυπώνονται πλήρως οι περιοχές προστασίας ,σε κάποιες κατηγορίες φυσικών σχηματισμών να ελλείπουν συστάδες παντελώς (πχ.paeonia parnassica) ενώ σε άλλες περιπτώσεις να έχουν προστεθεί τμήματα (π.χ Ξεροβούνι) ως περιοχές προστασίας της φύσης χωρίς ωστόσο να έχουν προσδιοριστεί πριν στις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, βάσει ποιων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών (τύποι οικοτόπων, βιότοποι ,φυσικοί σχηματισμοί ειδή αυτοφυούς χλωρίδας κλπ.) πρόεκυψε η ανάγκη ένταξης τους .
Κατά την άποψη μας η σωστή αντιμετώπιση του θέματος επιβάλλει πρωτίστως α) να γίνει η οριοθέτηση, περιγραφή ,επικαιροποίηση των χερσαίων προστατευόμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000 και των χερσαίων τύπων οικοτόπων σύμφωνα με τις προδιαγραφές που καθορίστηκαν με την αριθ. 110/1205322/30.4.2012 απόφαση ΥΠΕΚΑ (ΦΕΚ 1419 Β'). β) Η αποτύπωση των ορίων του Εθνικού Πάρκου Παρνασσού καθώς και όλων των Ζωνών (Α,Β,Γ) να γίνει σε έγχρωμες ορθοεικόνες έτους 2007-09 .Τα όρια να ακολουθούν σταθερά σημεία, δρόμους, ρέματα κλπ. ,ενώ στις περιπτώσεις απουσίας τέτοιων σημείων αυτά να καθορίζονται με συντεταγμένες στο ΕΓΣΑ 1987. Ιδιαίτερη μέριμνα δε πρέπει να ληφθεί ούτως ώστε αυτά να μην τέμνονται υπό οιανδήποτε διάταξη με όρια αγροτεμαχίων ,τεχνητά όρια (π.χ χώροι camping αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ.) , φυσικά όρια (πχ ρέματα ,ποταμοί ,λίμνες κλπ.), δεν θα περιλαμβάνουν πόλεις η χωριά , όπως για όλα τα ανωτέρω επίσης προβλέπεται από τις ανωτέρω προδιαγραφές .
Άρθρο 3:Χρησεις δραστηριότητες μέτρα όροι και περιορισμοί
Στην παρ.Αβ2 θα πρέπει να ονοματίζονται ενδεικτικά ορισμένα διαχειριστικά έργα (όπως παρατηρητήρια , διάνοιξη μονοπατιών κλπ.)
Στην παρ.Αβ4 την αρμοδιότητα έκδοσης των αποφάσεων σήμερα ασκεί η δασική υπηρεσία με διάταξη νόμου ,στην οποία και θα πρέπει να παραμείνει.
Στην παρ.Ββ3 πρέπει ν προστεθεί και η λέξη εκμετάλλευση των δασών η οποία γίνεται βάσει εγκεκριμένου δασοπονικού σχεδίου (διαχειριστική μελέτη) από την δασική υπηρεσία. Η παρ. Ββ4 ρυθμίζεται από διάταξη νόμου και ως εκ τούτου απαιτείται να επαναδιατυπωθεί . Στην παρ.Ββ5 πρέπει να προβλεφτεί ότι η βόσκηση επιτρέπεται και για την διατήρηση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας λαμβάνοντας υπόψη την βοσκοϊκανότητα της περιοχής απαγορευμένης της αιγοβοσκής στα ελατοδάση σύμφωνα με τα εγκεκριμένα δασοπονικά σχέδια της δασικής υπηρεσίας. Στην παρ. Ββ6 πρέπει να προστεθεί και η φράση (εφαρμόζοντας κανόνες ορθής γεωργικής και καλλιεργητικής πρακτικής). Στην παρ.Ββ7 πρέπει να προστεθεί και η επέκταση των δασικών δρόμων.
Η Παρ. Δβ3 χρειάζεται επαναδιατυπώσει αφού η παραχώρηση δημοσίων δασικών εκτάσεων ρυθμίζεται με διάταξη του ν.998/79 σύμφωνα με την οποία τα δημιουργούμενα καταφύγια τα διαχειρίζονται οι δικαιούχοι. Στην παρ.Δβ5 να αναγραφούν ενδεικτικά οι απαραίτητες υποδομές στήριξης . Στην παρ. Δβ6 πρέπει να προστεθεί ως επιτρεπόμενη ενέργεια και η επέκταση υπαρχόντων δρόμων ,η διάνοιξη νέων ,καθώς και η μετατροπή δασικών οδών σε άλλες κατηγορίες προκειμένου να αποτρέπεται η διάνοιξη νέων . Για την παρ. Δβ7 ισχύει ότι αναφέρουμε ανωτέρω και για την παρ. Ββ5 Η παρ. Δβ 13 είναι υπερβολική και πρέπει να καταργηθεί δεδομένου ότι θα επιφέρει αναστάτωση στις τοπικές κοινωνίες. Η παρ. Δβ15 πρέπει να απαλειφτεί δεδομένου ότι το κεφάλαιο της θήρας ρυθμίζεται απολύτως και επαρκώς από την δασική νομοθεσία ( Ν.Δ 86/69 998/79). Στην Δβ 16 πρέπει να προστεθεί και η λειτουργία εκσυγχρονισμός και η εγκατάσταση νέων μελισσοκομικών μονάδων. Στην παρ. Δβ 18 πρέπει να προσδιοριστούν ποια είναι τα παραδοσιακά λατομικά προϊόντα . Στην Παρ.Δβ 18 πρέπει να προσδιοριστούν οι μέθοδοι έρευνας για ανεύρεση μεταλλευμάτων καθώς επίσης να καθορίζεται ο χώρος και ο τρόπος εναπόθεσης των υπολειμμάτων εκσκαφής και υποπροϊόντων. Στην παρ. Δβ19 να διευκρινιστεί αν επιτρέπεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων η μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών (ΜΥΗΣ). Στην παρ. Δβ 20 πρέπει να προστεθεί και η κατασκευή νέων δικτύων .Επίσης είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να γίνει προεπιλογή της θέσεως των κεραιών ,αφού είναι πιθανόν η προεπιλεγείσα θέση να μην ανταποκρίνεται σε μελλοντική ανάγκη .
Οι ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση (καθορισμός περιοχών δόμησης ) με τον τρόπο που περιγράφονται στην παρ. Δ.22 ουσιαστικά διαιωνίζουν το πρόβλημα της εκτός σχεδίου δόμησης , αφού η λύση του παραπέμπεται σε πολυπληθή υπηρεσιακή επιτροπή χωρίς αποφασιστική αρμοδιότητα. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχων για την εφαρμογή των ήδη ισχυόντων περιορισμών .
Άρθρο 4: Γενικές διατάξεις –Όροι και περιορισμοί δόμησης
Παρ.Α iv Στην έκταση που παραχωρήθηκε με τις διατάξεις του αρθ. 53 Ν. 4042/2012 για την λειτουργία του χιονοδρομικού κέντρου Παρνασσού , τμήμα αυτής εμπεριέχεται στον πυρήνα (απολύτου προστασίας )του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού. Συνεπώς κατά την άποψη μας έπρεπε να προηγηθεί η τροποποίηση των ορίων της Ζώνης Απολύτου Προστασίας (Πυρήνας Εθνικού Δρυμού) και κατόπιν να πραγματοποιηθεί η παραχώρηση , για την αποφυγή τυχόν εμπλοκών νομικής φύσεως . Εξάλλου είναι βέβαιο και έχει κριθεί από το ΣΤΕ ότι η παραχώρηση δασικών εκτάσεων για δημιουργία χιονοδρομικού κέντρου (όπως και η συγκεκριμένη) ενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (αρθ. 51 ν.998/79 και αρθ. 13 ν.1734/87 .
Εξ αυτού του λόγου τρεις ανάλογες προσπάθειες του παρελθόντος για την ίδια έκταση , που δεν στηρίχτηκαν στο ανωτέρω κριθέν ζήτημα, ακυρωθήκαν από το ΣΤΕ.
Παρ. Α.v Η διατύπωση αυτής της παραγράφου κρίνεται υπερβολική και πρέπει να αποσυρθεί ,δεδομένου ότι δεν λαμβάνει υπόψη τις περιπτώσεις όπου υφιστάμενα έργα , δραστηριότητες και χρήσεις αδειοδοτήθηκαν νόμιμα από την Πολιτεία και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υποχρεώνονται ουσιαστικά σε διωγμό χωρίς να τους δίνεται ούτε καν η δυνατότητα αποζημίωσης. Δηλαδή μια υφιστάμενη μικρή μεταποιητική μονάδα 350 μ2 πρέπει να απομακρυνθεί ενώ ένα υφιστάμενο μεταλλείο 100 στρ. μπορεί να ανανεώσει τους περιβαλλοντικούς όρους προκειμένου να συνεχίσει την λειτουργία του.
Παρ. Β.1.i Η γενική απαγόρευση κατασκευής έργων της Α1 κατηγορίας θα αποτελέσει σημείο τριβής με τις τοπικές κοινωνίες και θα βάλει σε αμφισβήτηση το καθεστώς προστασίας του Εθνικού Πάρκου δεδομένου ότι εντος των ορίων του περικλείονται μεγάλα τμήματα πληθυσμού με σημαντικές δραστηριότητες για την επιβίωση του. Πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα όπως έχει προβλεφτεί, και σωστά έχει προβλεφτεί, για το χιονοδρομικό κέντρο παρά του ότι τέτοιες εγκαταστάσεις συγκαταλέγονται στην πρώτη κατηγορία (Α1) έργων. Εξάλλου πρέπει να αναφερθούν ενδεικτικά οι κατηγορίες έργων που αποσκοπούν στην βελτίωση αποκατάσταση και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Παρ. Β.1.ii Η απόλυτη απαγόρευση για τις περιοχές της Γ ζώνης κρίνεται υπερβολική και είναι αναμφίβολο αν θα τηρηθεί από τους κατοίκους .
Παρ. Β.1.vi,vii,viii, η απόλυτη απαγόρευση για αρκετές των περιπτώσεων κρίνεται υπερβολική ,(όπως η συλλογή «σαλιγκαριών» στην Β ζώνη ), ενώ άλλες παραδοσιακές ασχολίες χρήζουν ειδικής ρύθμισης (όπως η συλλογή «ρίγανης» και «τσαγιού» για κάλυψη ατομικών αναγκών των κατοίκων. Τέλος η αρμοδιότητα έκδοσης αδειών για την συλλογή κλπ. για επιστημονικούς λόγους ασκείται βάσει διάταξης νόμου από την δασική υπηρεσία και ως εκ τούτου η θέσπιση άλλης άδειας κρίνεται άσκοπη και άνευ αντικειμένου αφού μόνον γραφειοκρατικό βάρος θα προσθέσει.
Άρθρο 5. Διοίκηση και Διαχείριση περιοχής
Η άσκηση των περισσότερων αρμοδιοτήτων που αναφέρονται στον υπό κρίση ΠΔ είτε αντίκειται σε άλλες διατάξεις νόμων είτε ασκούνται από την δασική υπηρεσία στα πλαίσια της ρητής δασικής νομοθεσίας . Ως εκ τούτου και στην περίπτωση που κριθεί απαραίτητη η συνέχιση ύπαρξης των Φορέων Διαχείρισης απαιτείται η νομοθετική ρύθμιση υπαγωγής της έκτασης στον αντίστοιχο φορέα και της άσκησης των αρμοδιοτήτων . κατά την άποψη μας με την σημερινή μορφή δομή και στελέχωση οι Φορείς διαχείρισης δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο ανατιθέμενο έργο.
Άρθρο 6 Έκδοση Αδειών
Όπως και παραπάνω αναφέραμε η αρμοδιότητα έκδοσης αδειών των περ. 1α&1δ ασκείται από τις δασικές υπηρεσίες και ως εκ τούτου δεν υπάρχει ανάγκη για της καθιέρωση άλλης μιας . Όσον αναφορά για τις άδειες της παρ. 1β&1γ κρίνονται υπερβολικές τουλάχιστον για τα κινούμενα οχήματα δεδομένου ότι αυτά που κινούνται υπολογίζονται σε δεκάδες εκατοντάδες ημερησίως κατανεμημένα σε επίσης δεκάδες εκατοντάδες χλμ σε μια έκταση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων. Θα μπορούσε όμως αντί αυτών να καθιερωθεί η έκδοση αδείας μόνον για την περιοχή απολύτου προστασίας (Ζώνη Α).
Άρθρο 7 Μεταβατικές διατάξεις
Παρ.1 Πολλές από τις διατάξεις ,όπως αναλυτικά προαναφέραμε , αντίκεινται σε ρητές διατάξεις νόμων και αρμοδιότητες που ασκούνται από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτές καταργούνται με το υπό κρίση διάταγμα.
Παρ.2. Η παρούσα παράγραφος αντίκειται στις προδιαγραφές οριοθέτησης (110/1205322/30.4.2012 απόφαση ΥΠΕΚΑ (ΦΕΚ 1419 Β') των χερσαίων προστατευόμενων περιοχών δεδομένου ότι αυτά (τα όρια) δεν μπορούν να τέμνουν με οποιαδήποτε διάταξη ιδιοκτησίες αλλά ακλουθούν τα όρια αυτών .
Άρθρο 8: Κυρώσεις
Εκτός από τις κυρώσεις που προβλέπονται από τους αναγραφόμενους νόμους πρέπει να προστεθούν και οι κυρώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας όπως του ΝΔ 86/69, ν.996/71 , ν.998/79, ν.3208/03 κλπ.
Τέλος άποψη μας είναι επίσης, ότι το οποιοδηποτε πλαίσιο προστασίας με τις απαγορεύσεις που επιβάλλει ,για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικό προς όφελος του περιβάλλοντος, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και τις προοπτικές κάθε περιοχής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου