ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Προοίμιο

Η Μεγάλη Εβδομάδα για τον Ελληνορθόδοξο είναι, όχι απλώς αυτό που λέει το όνομά της (δηλαδή Μεγάλη), αλλά και συγκλονιστική! Ποιος δεν έχει βιώματα από το Νυμφίο, το Μυστικό Δείπνο, τη Σταύρωση, την Αποκαθήλωση, τον Επιτάφιο;

Ποιος δεν έχει ψάλλει μέσα του το: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», «τον Νυμφώνα σου βλέπω», «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου», ή τα Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής στις τρεις Στάσεις;

Ποιος δεν έχει συνδέσει τη Μεγάλη Εβδομάδα με αγαπημένα πρόσωπα και αγαπημένους τόπους;

Αλλά «τι χρείαν έχομεν μαρτύρων» και επιχειρημάτων; Σκέφθηκα, λοιπόν, απλώς να  καταγράψω κάποιες φράσεις που προέρχονται από τη Μεγάλη Εβδομάδα και έχουν ενσωματωθεί στην καθημερινή μας ομιλία. Πολλές έχουν ηλικία δυο χιλιάδων ετών κι όμως, είναι δυνατές, ζωντανές και  ακμαίες, χωρίς να χρειάζονται ούτε ερμηνεία, ούτε μετάφραση. Αποτελούν κτήμα ακόμα κι αυτών που ποτέ στη ζωή τους δεν έμαθαν Αρχαία Ελληνικά (και θα έλεγα ότι είναι κυρίως κτήμα αυτών).Άντεξαν και αντέχουν, γιατί κομίζουν την Αλήθεια, εκφράζουν το νόημα της Όντως Ζωής. Σίγουρα, ο κατάλογος των φράσεων  δεν είναι πλήρης. Μοναδική πηγή μου ήταν η μικρή Σύνοψη, που την ξεφύλλισα βιαστικά.Οι φράσεις προέρχονται είτε από τα Ευαγγέλια, είτε από την ανυπέρβλητη Υμνολογία της Εκκλησίας μας.

Οι φράσεις από το Μεγαλοβδόμαδο

v Εξάψαλμος

v Ουαί υμίν

v Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί

v Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή

v Ιούδας Ισκαριώτης

v Μυστικός Δείπνος

v Πριν αλέκτορα φωνήσαι

v Τα τριάκοντα αργύρια

v Πρόβατον επί σφαγήν

v Από τον Άννα στον Καιάφα

v Άρον άρον Σταύρωσον Αυτόν

v Πόντιος Πιλάτος

v Νίπτει τας χείρας του

v Αντί του μάννα χολήν

v Λάβετε, φάγετε

v Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής

v Συ είπας

v Εν μέσω δύο ληστών

v Φίλημα προδοσίας

v Διέρρηξε τα ιμάτια

v Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;

v Σταυρωθήτω

v Επότισαν χολήν και όξος

v Στέφανον εξ ακανθών

v Μνήσθητί μου, Κύριε

v Χαίρετε και αγαλλιάσθε

v Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι

v Αίμα και ύδωρ

v Ίνα η γραφή πληρωθή

v Γολγοθάς

v Κρανίου Τόπος

v Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι

v Η ζωή εν τάφω

v Άξιον Εστί

v Αι Γενεαί Πάσαι

v Ω, γλυκύ μου έαρ

v Ω, φως των οφθαλμών μου

v Δεύτε λάβετε φως

v Πάσχα Κυρίου Πάσχα

v Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες

v Ειρήνη υμίν

v Επί τον τύπον των ήλων

v Μάχαιραν έδωκας μάχαιραν θα λάβεις

v Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο

v Ίδε ο άνθρωπος

v Ιδού ο Νυμφίος έρχεται

v Ήγγικεν η ώρα

v Επί ξύλου κρεμάμενος

v Δεύτε λάβετε φως

v Ωσανά εν τοις υψίστοις

    Με δέος (για τη Θεολογία) με θαυμασμό (για την Ελληνική Γλώσσα)

ΙΑΛ