Του Πάνου Γιαννάκαινα
Βεβαίως και έχω δικαίωμα να σχολιάζω. Μου το είπε ο άνθρωπος που αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή του, εκεί μπροστά στο ελληνικό Κοινοβούλιο, στην πλατεία Συντάγματος! Τράβηξε τη σκανδάλη ενώπιον συμπολιτών, σε χώρο δημόσιο, αφήνοντας πίσω του ένα γραπτό μήνυμα αγανάκτησης κι απελπισίας. Μια παρακαταθήκη!
Βεβαίως και έχω δικαίωμα να σχολιάζω. Θα μπορούσε να ήταν πατέρας μου. Πατέρας τού καθενός μας. Θα μπορούσε να ήμουν εγώ ο ίδιος, αρκετά νεότερος από τον αυτόχειρα μα το ίδιο αγανακτισμένος κι απελπισμένος. Και τις δημοσιογραφικές βλακείες για σιωπητήριο όταν κάποιος αυτοκτονεί τις έχω γραμμένες στα παλιά μου παπούτσια Που, παρεμπιπτόντως, έτσι είναι όλα τα παπούτσια πλέον που φορώ: παλιά!
διαβάστε εδώ την συνέχεια
http://www.hbnews.gr/permalink/127776.htmlπηγη : pianakio.blogspot.com
1 σχόλιο:
(EΛ.ΕΛ)Όταν ένας του γένους δεν φοβάται, πώς μπορεί να φοβάται το γένος; Όταν ένας του γένους δε θέλει να χαθεί το γένος, πώς μπορεί το γένος να χαθεί; Οι δικοί μας οι αντάρτες είμαστε εμείς, συ και εγώ, και ο άλλος, φθάνει να το θέλουμε. Η επιτυχία θα έλθει άμα δεν την συλλογίζεστε. Θα έλθει άμα συλλογίζεσθε πάντα το σκοπό: Μας φτάνουν πια οι μάρτυρες. Χρειάζονται ήρωες. Γενείτε ήρωες./ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
Δημοσίευση σχολίου