Οι τελευταίες ημέρες που μόλις γίνεται η αποτίμηση του μηνύματος των εκλογών (και η ταυτόχρονη προετοιμασία για νέες εκλογές), ανάμεσα στους χαμένους της εκλογικής μάχης πρέπει να καταγράψουν και το ΚΚΕ. Δεν κατάφερε παρά ελάχιστα να καρπωθεί από την κατρακύλα των καθεστωτικών κομμάτων.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα σαν κάποιον δειλό που δεν έχει την δύναμη να πολεμήσει στα…εγκόσμια, καταφεύγει έγκλειστο στο μοναστήρι για νηστεία και προσευχή, μέχρι να έρθει η Δευτέρα Παρουσία της λαϊκής εξουσίας. Ως τότε αρνείται να πολεμήσει στο πλάι του λαού, αλλά προτιμάει να τον παρατήσει, έρμαιο των ιστορικών εξελίξεων.
Το ΚΚΕ φοβάται να πολεμήσει πραγματικά, γιατί δεν ξέρει να κερδίζει και κυρίως φοβάται μήπως ηττηθεί. Έτσι, κρυμμένο πίσω από την ασφάλειά του, δεν ρισκάρει το πραγματικό. Βολεύεται με ποσοστά της τάξης του 7, του 8 άντε του 9%. Το ΚΚΕ έχει μπερδέψει την σταθερότητα με την απολίθωση. Την συνέπεια με το τέλμα. Ο κομματικός του μηχανισμός δεν θέλει να αλλάξει το κόμμα ρόλο, αλλά να παραπέμπει τον λαό σε συμπόρευση με το ΠΑΜΕ, σε πάλη στους χώρους δουλειάς κτλ.
Η ρητορική του είναι ξεπερασμένη, γιατί η ίδια του η ηγεσία επέλεξε να μην την αλλάζει για να μένει οχυρωμένη πίσω από τα δόγματά της. Ακόμη και στην συνεργασία με τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις (κεφάλαιο για το οποίο θα μιλήσουμε άλλη φορά) φαίνεται να εμμένει υιοθετώντας αρνητική στάση, σε βαθμό ιδεοληψίας. Το ΚΚΕ θέλει να είναι μόνο εναντίον όλων, λογική που ακολουθούν μόνο ολοκληρωτικών αντιλήψεων ομάδες.
Το ΚΚΕ, ακόμη και στον δρόμο δεν θέλει να ενωθεί με κανέναν που δεν ανήκει στις τάξεις του. Εξού και οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις, οι παράλληλες πορείες κτλ. Οτιδήποτε δεν ελέγχεται από το Κόμμα (όχι τυχαία το κεφαλαίο κάπα) δεν τυγχάνει θετικού σχολιασμού καν. Οι αγανακτισμένοι λοιδορήθηκαν, το “κίνημα της πατάτας” υπεραναλύθηκε λες και η πατάτα πρέπει να έχει χαραγμένο σφυροδρέπανο και γενικότερα το ΚΚΕ το μόνο που ξέρει να κάνει πέρα από το να προβλέπει τα μελλούμενα, είναι να ξεπλένει τα χέρια του σε συνέδρια αποκατάστασης στιγμών και προσώπων, που το ίδιο στο κάθε παρόν απαξίωσε. Αυτή την στάση του Κομμουνιστικό Κόμμα θα την πληρώσει. Όσο κι αν έχει έναν ορκισμένο πυρήνα ψηφοφόρων στις επόμενες εκλογές -που δεν αργούν- θα δει να καταποντίζεται.
Η κασέτα έχει παλιώσει. Το ΚΚΕ αποστρέφεται οτιδήποτε καινούριο. Πλέον μυρίζει φορμόλη. Αν δεν αλλάξει στάση (πράγμα απίθανο) τότε η μοίρα επιφυλάσσει στο κόμμα του Περισσού μια θέση στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου