Σε χορό μεταμφιεσμένων εξελίσσεται η προεκλογική περίοδος για τις μνημονιακές δυνάμεις. Ο Σαμαράς προχωράει σε "γάμο" αμοιβαίου συμφέροντος με την Ντόρα, με μοναδική συγκολλητική ουσία το Μνημόνιο. Μπορεί να έχουν ανταλλάξει βαριές κουβέντες μεταξύ τους, μπορεί να διαγράφηκε η Ντόρα, αλλά τώρα επιστρέφει, αφού πρώτα βάλει στο... μούσκιο (μίλησε για αναστολή) το κόμμα της. Έτσι πράττουν, διότι έτσι εξυπηρετούν τα ταξικά συμφέροντα του ελληνικού και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Σαμαράς και Μπακογιάννη ικανοποιούν και την εξουσιολαγνεία τους.
Ο Βενιζέλος ανακάλυψε τώρα δυνατότητες κατάργησης ορισμένων μνημονιακών μέτρων, τα οποία ο ίδιος, ως διαπραγματευτής, αποδέχτηκε, υπερηφανευόμενος μάλιστα ότι "διαπραγματευόταν λέγοντας όσα ήθελαν να ακούσουν οι πιστωτές".
Είναι προφανές ότι ο δικέφαλος δικομματισμός, η (κεντρο-)δεξιά Σκύλλα και η κεντρο-(αριστερά) Χάρυβδη, επιχειρούν να αρπάξουν την ψήφο των πολιτών κρύβοντας την απόλυτη προσήλωσή τους στο Μνημόνιο και μεταφέροντας την τρομοκρατική εκστρατεία της Μέρκελ ότι επίκειται η εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ. Όλοι τους, κατεστημένο και πολιτικοί υπεργολάβοι του, έχουν χάσει την ψυχραιμία τους μπροστά στο λαϊκό ρεύμα που επιμένει να εμπιστεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ και να του προσδίδει δυναμική νίκης. Καθαρής νίκης!
Αυτή τη λαϊκή διαίσθηση και εντολή οφείλουν να αναγνωρίσουν τα άλλα κόμματα της Αριστεράς. Όταν ενώνεται ο αντίπαλος, γιατί πρέπει να παραμένει διασπασμένη η Αριστερά; Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου έχουν προσλάβει αντικειμενικά χαρακτήρα δεύτερου γύρου, εξέλιξη που επιβάλλει αναπροσαρμογές στην εκλογική τακτική όλων των κομμάτων. Η Δεξιά σπεύδει... Η Αριστερά; Τι νόημα έχει η επιλογή του Φ. Κουβέλη στον διμέτωπο, στις ίσες αποστάσεις με τη Δεξιά και την Αριστερά; Το σύνθημα για "τρίτο πόλο" προκαλεί συγχύσεις ακόμη και για ανοίγματα προς τον Ευ. Βενιζέλο. Τι νόημα έχει η δήλωση της Αλ. Παπαρήγα ότι "το ΚΚΕ δεν θέλει να γίνει η 13η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ", όταν το ζητούμενο δεν είναι η υποταγή, αλλά η ισότιμη, συντροφική συμπόρευση; Η δήλωση της Αλ. Παπαρήγα, εκτός των άλλων, δείχνει πρωτοφανή απώλεια της αυτοεκτίμησης που οφείλει να έχει ένας κομμουνιστής ηγέτης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητεί "καθαρή νίκη", που σημαίνει πρωτιά στις εκλογές και επιμονή για λαϊκή ενότητα με κορμό τις δυνάμεις της Αριστεράς. "Καθαρή νίκη", που σημαίνει μήνυμα με ευρωπαϊκή διάσταση, που θα αξιοποιήσει τους διαμορφούμενους διεθνείς και ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, τις ρωγμές στο νεοφιλελεύθερο κοσμοείδωλο. Αυτό είναι και το νόημα της επίσκεψης Τσίπρα στο Παρίσι και το Βερολίνο.
Οι κατ' επάγγελμα κινδυνολόγοι ας ακούσουν την προειδοποίηση μιας ευρωπαϊκής προσωπικότητας, του Ρομάνο Πρόντι, πρώην προέδρου της Κομισιόν και πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας, ο οποίος δήλωσε ότι "με μαθηματική ακρίβεια η απομάκρυνση της Ελλάδας από το ευρώ, παρ' ότι αντιστοιχεί μόλις στο 3% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, θα ανοίξει τον δρόμο για την έξοδο κι άλλων χωρών, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία. Διότι το ευρώ δεν είναι ένα λογιστικό τέχνασμα, αλλά στηρίζεται στο πολιτικό διακύβευμα, στην αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, που, αν καμφθεί στην περίπτωση της Ελλάδας, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου".
Αντιευρωπαίος και ο Πρόντι; Ή μήπως μια φωνή της ευρωπαϊκής δημοκρατικής λογικής, που, εκτός των άλλων, δείχνει τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης για τη συμμετοχή της χώρας στο νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου