Μετά από μία εβδομάδα παύσης λόγω των καιρικών συνθηκών ξεκινήσαμε για την τελευταία μας επίσκεψη στο πανέμορφο Στείρι. Ο καιρός, αν και κρύος έχει ήλιο οπότε αυτό θα βοηθήσει στη σημερινή μας φωτογράφηση. Φτάνοντας στο χωριό μας περίμεναν οι φίλοι μας στην καφετέρια Bibelo στην πλατεία του χωριού. Αφού ήπιαμε τον καφέ μας οργανώσαμε το σημερινό μας πρόγραμμα και ξεκινήσαμε από την επίσκεψη στο "εργαστήρι των θαυμάτων" όπως θα το αποκαλούσαμε εμείς. Οι ίδιο το αποκαλούν "Αρτοτυροέντα".
Είναι το εργαστήριο όπου φτιάχνονται οι υπέροχες τηγανίτες και άλλα καταπληκτικά παρασκευάσματα, παραδοσιακά και μη. Αφού φωτογραφίσαμε το χώρο και μας μίλησαν εκεί ξεκινήσαμε μία βόλτα στα σοκάκια του παλιού χωριού. Μία ομάδα χαρούμενη, γελαστή, πρόθυμη όπως και τις δύο άλλες φορές μας ξενάγησε στα γραφικά δρομάκια, μας υπέδειξε σημεία ιστορικά, φωτογραφηθήκαμε, γελάσαμε και όλα αυτά θα σας τα μεταφέρουμε στα διάφορα βίντεο στη συνέχεια.
Πήγαμε στο οινοποιείο, στο γήπεδο 5Χ5, στο Πνευματικό κέντρο όπου μας μίλησε ο παπάς του χωριού για τις δραστηριότητες και την προσφορά του πνευματικού κέντρου στα παιδάκια.
Στη συνέχεια πήγαμε στην πλατεία του χωριού, και αφού ξεκουραστήκαμε σε ένα παραδοσιακό καφενείο, συνεχίσαμε με την φωτογράφιση της υπέροχης εκκλησίας, και ανεβήκαμε από την άλλη μεριά του χωριού με τις πιο "σύγχρονες" γειτονιές.
Από όπου και αν περάσαμε υπήρχε πάντα κάτι αξιόλογο προς φωτογράφηση. Περιποιημένες αυλές, στολισμένες, ξύλα στιβαγμένα για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα, αυλές που θυμίζουν λαογραφικό μουσείο αφού σε κάθε αυλή υπήρχε και ένα πολύ παλιό στοιχείο να φανερώνει την ιστορία του τόπου αυτού.
Όποιον και αν συναντήσαμε βλέπαμε στο πρόσωπό του την φιλοξενία ζωγραφισμένη. Φιλικά πρόσωπα, έτοιμα να σε φιλέψουν ότι μπορούσαν. Σε κάθε στροφή "ανακαλύπταμε" έναν καινούργιο "φίλο", έτσι νιώθεις απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, ότι τους ξέρεις χρόνια.
Μία κυρία γελαστή ξεπρόβαλε στον κήπο της μέσα από την κάπνα του ψητού κρέατος και μας κέρασε το λεγόμενο "κοψίδι".... όντως από τα νοστιμότερα κρέατα που έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Δεν έχουν άδικο λοιπόν που φημίζονται για αυτό.
Στην επόμενη αυλή έφτιαχναν την περίφημη τραχανόπιτα, και εκεί μας κέρασαν, δεν ξέραμε τι ήταν πιο νόστιμο, και ποιος ήταν ο πιο φιλόξενος από όλους.
Συνεχίζοντας στα σοκάκια, υπήρχε μία υπέροχη διάθεση, ο Δημήτρης Λαγός όπως και την προηγούμενη φορά, είχε να μας πει πάντα κάτι, για όποιο σημείο και αν περάσαμε, και όπως πάντα με το απίστευτο χιούμορ του.
Οι τρεις κοπέλες της παρέας, η Κατερίνα, η Ασπασία, η Πολυτίμη και η Γιώτα χαμογελαστές προχωρούσαν μπροστά δείχνοντας τις όμορφες αυλές και ρωτώντας συνεχώς εάν έχουμε κουραστεί εάν θέλουμε κάτι. Ο Γιώργος, που από την πρώτη επίσκεψη ήταν πάντα πρώτος και δίπλα μας, ήταν ο "διοργανωτής", ο "προγραμματιστής" μας, γελαστός όταν έπρεπε, σοβαρός όταν το ζητούσε η περίσταση, μας είχε πάντα έτοιμη την επόμενη κίνηση που έπρεπε να κάνουμε.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το πολιτιστικό κέντρο όπου φωτογραφίσαμε παλιές εικόνες, εδώ γίνονται όλες οι οργανώσεις του πολιτιστικού με "αρχηγό" την Κατερίνα μας.
Μετά από αρκετές ώρες καταλήξαμε στο Ξενοδοχείο του χωριού, όπου μας περιποιήθηκαν, φάγαμε ήπιαμε γελάσαμε με την όμορφη παρέα μας. Στη συνέχεια φωτογραφίσαμε τις επιχειρήσεις του χωριού ώστε να προβληθούν ταυτόχρονα με τον τόπο τους σαν δώρο από εμάς για το Στείρι.
Ενώ είχαμε υπέροχη διάθεση μέσα μας μία θλίψη που τελείωσε αυτό το υπέροχο Οδοιπορικό. Μας αφήνει τις καλύτερες αναμνήσεις, όπως και όλα τα άλλα που έχουμε κάνει μέχρι τώρα.
Χαιρετηθήκαμε σαν κάποιοι φίλοι που τους ξέραμε χρόνια. Υποσχεθήκαμε ότι θα έρθουμε ξανά και ξανά σε αυτό τον υπέροχο φιλόξενο τόπο διότι έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις.
Να είσαστε σίγουροι ότι θα μας βλέπετε συχνά.
Σαν ανάμνηση για όλα τα παραπάνω θα υπάρχουν τα υπέροχα βίντεο και φωτογραφίες όπου θα ολοκληρωθούν τις επόμενες ημέρες. Έχουμε πολλά να δείξουμε, να τα δείξουμε στους αναγνώστες των σελίδων μας ώστε να νιώσουν όλοι αυτά που νιώσαμε εμείς.
Με απέραντη αγάπη
στους φίλους μας στο Στείρι
πηγη: viotiashop
Είναι το εργαστήριο όπου φτιάχνονται οι υπέροχες τηγανίτες και άλλα καταπληκτικά παρασκευάσματα, παραδοσιακά και μη. Αφού φωτογραφίσαμε το χώρο και μας μίλησαν εκεί ξεκινήσαμε μία βόλτα στα σοκάκια του παλιού χωριού. Μία ομάδα χαρούμενη, γελαστή, πρόθυμη όπως και τις δύο άλλες φορές μας ξενάγησε στα γραφικά δρομάκια, μας υπέδειξε σημεία ιστορικά, φωτογραφηθήκαμε, γελάσαμε και όλα αυτά θα σας τα μεταφέρουμε στα διάφορα βίντεο στη συνέχεια.
Πήγαμε στο οινοποιείο, στο γήπεδο 5Χ5, στο Πνευματικό κέντρο όπου μας μίλησε ο παπάς του χωριού για τις δραστηριότητες και την προσφορά του πνευματικού κέντρου στα παιδάκια.
Στη συνέχεια πήγαμε στην πλατεία του χωριού, και αφού ξεκουραστήκαμε σε ένα παραδοσιακό καφενείο, συνεχίσαμε με την φωτογράφιση της υπέροχης εκκλησίας, και ανεβήκαμε από την άλλη μεριά του χωριού με τις πιο "σύγχρονες" γειτονιές.
Από όπου και αν περάσαμε υπήρχε πάντα κάτι αξιόλογο προς φωτογράφηση. Περιποιημένες αυλές, στολισμένες, ξύλα στιβαγμένα για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα, αυλές που θυμίζουν λαογραφικό μουσείο αφού σε κάθε αυλή υπήρχε και ένα πολύ παλιό στοιχείο να φανερώνει την ιστορία του τόπου αυτού.
Όποιον και αν συναντήσαμε βλέπαμε στο πρόσωπό του την φιλοξενία ζωγραφισμένη. Φιλικά πρόσωπα, έτοιμα να σε φιλέψουν ότι μπορούσαν. Σε κάθε στροφή "ανακαλύπταμε" έναν καινούργιο "φίλο", έτσι νιώθεις απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, ότι τους ξέρεις χρόνια.
Μία κυρία γελαστή ξεπρόβαλε στον κήπο της μέσα από την κάπνα του ψητού κρέατος και μας κέρασε το λεγόμενο "κοψίδι".... όντως από τα νοστιμότερα κρέατα που έχουμε δοκιμάσει ποτέ. Δεν έχουν άδικο λοιπόν που φημίζονται για αυτό.
Στην επόμενη αυλή έφτιαχναν την περίφημη τραχανόπιτα, και εκεί μας κέρασαν, δεν ξέραμε τι ήταν πιο νόστιμο, και ποιος ήταν ο πιο φιλόξενος από όλους.
Συνεχίζοντας στα σοκάκια, υπήρχε μία υπέροχη διάθεση, ο Δημήτρης Λαγός όπως και την προηγούμενη φορά, είχε να μας πει πάντα κάτι, για όποιο σημείο και αν περάσαμε, και όπως πάντα με το απίστευτο χιούμορ του.
Οι τρεις κοπέλες της παρέας, η Κατερίνα, η Ασπασία, η Πολυτίμη και η Γιώτα χαμογελαστές προχωρούσαν μπροστά δείχνοντας τις όμορφες αυλές και ρωτώντας συνεχώς εάν έχουμε κουραστεί εάν θέλουμε κάτι. Ο Γιώργος, που από την πρώτη επίσκεψη ήταν πάντα πρώτος και δίπλα μας, ήταν ο "διοργανωτής", ο "προγραμματιστής" μας, γελαστός όταν έπρεπε, σοβαρός όταν το ζητούσε η περίσταση, μας είχε πάντα έτοιμη την επόμενη κίνηση που έπρεπε να κάνουμε.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το πολιτιστικό κέντρο όπου φωτογραφίσαμε παλιές εικόνες, εδώ γίνονται όλες οι οργανώσεις του πολιτιστικού με "αρχηγό" την Κατερίνα μας.
Μετά από αρκετές ώρες καταλήξαμε στο Ξενοδοχείο του χωριού, όπου μας περιποιήθηκαν, φάγαμε ήπιαμε γελάσαμε με την όμορφη παρέα μας. Στη συνέχεια φωτογραφίσαμε τις επιχειρήσεις του χωριού ώστε να προβληθούν ταυτόχρονα με τον τόπο τους σαν δώρο από εμάς για το Στείρι.
Ενώ είχαμε υπέροχη διάθεση μέσα μας μία θλίψη που τελείωσε αυτό το υπέροχο Οδοιπορικό. Μας αφήνει τις καλύτερες αναμνήσεις, όπως και όλα τα άλλα που έχουμε κάνει μέχρι τώρα.
Χαιρετηθήκαμε σαν κάποιοι φίλοι που τους ξέραμε χρόνια. Υποσχεθήκαμε ότι θα έρθουμε ξανά και ξανά σε αυτό τον υπέροχο φιλόξενο τόπο διότι έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις.
Να είσαστε σίγουροι ότι θα μας βλέπετε συχνά.
Σαν ανάμνηση για όλα τα παραπάνω θα υπάρχουν τα υπέροχα βίντεο και φωτογραφίες όπου θα ολοκληρωθούν τις επόμενες ημέρες. Έχουμε πολλά να δείξουμε, να τα δείξουμε στους αναγνώστες των σελίδων μας ώστε να νιώσουν όλοι αυτά που νιώσαμε εμείς.
Με απέραντη αγάπη
στους φίλους μας στο Στείρι
πηγη: viotiashop
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου