Βαφτίστηκε το κοριτσάκι του άτυχου Μ.Καντάρη
Πέντε μήνες μετά τη δολοφονία που συγκλόνισε την Ελλάδα, ξεχασμένοι από την πολιτεία οι συγγενείς του αδικοχαμένου πατέρα βρέθηκαν στο Κατάκολο Ηλείας για τη βάφτιση της κόρης του. Και το όνομα αυτής… Εμμανουέλα.
Ηταν η φράση που έφερε δάκρυα στα μάτια των λίγων συγγενών που εκλήθησαν να δουν το παιδί του Μανώλη Καντάρη να μπαίνει στην κολυμπήθρα της βάφτισής του και να παίρνει το όνομα του πατέρα του. Στις 24 Σεπτεμβρίου και σχεδόν πεντέμισι μήνες μετά την άγρια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη το πρωινό εκείνο που θα γεννιόταν η μικρούλα, η οικογένεια Καντάρη βάφτισε το μωρό της.
Ηταν η φράση που έφερε δάκρυα στα μάτια των λίγων συγγενών που εκλήθησαν να δουν το παιδί του Μανώλη Καντάρη να μπαίνει στην κολυμπήθρα της βάφτισής του και να παίρνει το όνομα του πατέρα του. Στις 24 Σεπτεμβρίου και σχεδόν πεντέμισι μήνες μετά την άγρια δολοφονία του 44χρονου Μανώλη το πρωινό εκείνο που θα γεννιόταν η μικρούλα, η οικογένεια Καντάρη βάφτισε το μωρό της.
Είναι η καλή είδηση στη συνέχεια της τραγωδίας που συγκλόνισε τότε το πανελλήνιο και επανέρχεται συνέχεια στο μυαλό των Αθηναίων μέσω των δεκάδων περιστατικών ληστειών που καταγράφονται σχεδόν κάθε μέρα. Το καστανόξανθο κοριτσάκι που χαμογελούσε στα χέρια του ιερέα Παναγιώτη Αθανασόπουλου έγινε χριστιανή στον Αγιο Νικόλαο στο Κατάκολο Ηλείας. Εκεί που λίγα χρόνια πριν ο Μανώλης Καντάρης είχε παντρευτεί την αγαπημένη του Σιμόνα Βίρτζιλι, εκεί, στον ίδιο ναό, η σύζυγός του βάφτισε μόνη της το παιδάκι που γεννήθηκε τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο μπαμπάς της! Όπως γράφει σήμερα το «Έθνος της Κυριακής» σε αυτήν τη βάφτιση, η χαρά έψαχνε να βρει πρόσωπο να βγει. Μάταια όμως, γιατί όλοι στα μάτια της Εμμανουέλας έβλεπαν τον δικό τους άνθρωπο που χάθηκε με έναν τέτοιον άδικο τρόπο, στερώντας τον πατέρα από τα 4 παιδιά του. Οι δυο κόρες του Μανώλη Καντάρη από τον πρώτο του γάμο, η 19χρονη Σεσίλια, φοιτήτρια του Παντείου, και η 17χρονη Ανδριάνα, μαζί με το δίχρονο αγοράκι της Σιμόνας, παρακολουθούσαν συγκινημένα τον νονό να βάζει λάδι στην αδελφούλα τους.
Οι ζωές όλων άλλαξαν από τον περασμένο Μάιο και ύστερα. Οι γονείς του Μανώλη ζουν απαρηγόρητοι ακόμη και σήμερα στην Κύθνο. Οι κόρες του αδυνατούν να συνηθίσουν την απώλεια. Η Σιμόνα αρνείται να πατήσει ξανά στο διαμέρισμα της οδού Φυλής, καθώς εκεί οι αναμνήσεις ανασταίνονται και πονάνε πολύ. Σήμερα ζει με τη μητέρα της, φαρμακοποιό στο επάγγελμα, στον Πύργο Ηλείας, προσπαθώντας να μεγαλώσει τα δυο μικρά παιδιά.
Η Ελληνοϊταλίδα σύζυγος του Μανώλη Καντάρη είναι πνευμονολόγος και εργάζεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Ερρίκος Ντυνάν». Αν και έχουν περάσει 5,5 μήνες από τη γέννηση του παιδιού, η Σιμόνα δεν έχει επιστρέψει στο νοσοκομείο.
Η οικογένειά της προσπαθεί να τη βοηθήσει να ορθοποδήσει, αποφεύγοντας να της μιλούν για το συμβάν που της στέρησε τον άνθρωπό της και της διέλυσε τη ζωή.
«Δεν έχουμε συνέλθει. Δεν ξεπερνιέται αυτό. Αρχισαν οι βροχές και το παιδί μου… βρέχεται στο χώμα» μας λέει κλαίγοντας η μάνα του δολοφονημένου, Μαρία Καντάρη, και συμπληρώνει: «Βαφτίσαμε το παιδί του και πήρε το όνομά του. Μεγάλη η συγκίνηση που νιώσαμε. Αλλά όλοι προσπαθούμε να σταθούμε δυνατοί για τα παιδιά του. Τα μεγάλα, που καταλαβαίνουν, πονάνε πολύ. Αγαπούσαν τον πατέρα τους. Τους λείπει και είναι συνέχεια στο μυαλό τους».
ΠΗΓΗ: http://anoixti-matia.blogspot.com/2011/10/blog-post_8531.html#ixzz1ax4I7974Οι ζωές όλων άλλαξαν από τον περασμένο Μάιο και ύστερα. Οι γονείς του Μανώλη ζουν απαρηγόρητοι ακόμη και σήμερα στην Κύθνο. Οι κόρες του αδυνατούν να συνηθίσουν την απώλεια. Η Σιμόνα αρνείται να πατήσει ξανά στο διαμέρισμα της οδού Φυλής, καθώς εκεί οι αναμνήσεις ανασταίνονται και πονάνε πολύ. Σήμερα ζει με τη μητέρα της, φαρμακοποιό στο επάγγελμα, στον Πύργο Ηλείας, προσπαθώντας να μεγαλώσει τα δυο μικρά παιδιά.
Η Ελληνοϊταλίδα σύζυγος του Μανώλη Καντάρη είναι πνευμονολόγος και εργάζεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Ερρίκος Ντυνάν». Αν και έχουν περάσει 5,5 μήνες από τη γέννηση του παιδιού, η Σιμόνα δεν έχει επιστρέψει στο νοσοκομείο.
Η οικογένειά της προσπαθεί να τη βοηθήσει να ορθοποδήσει, αποφεύγοντας να της μιλούν για το συμβάν που της στέρησε τον άνθρωπό της και της διέλυσε τη ζωή.
«Δεν έχουμε συνέλθει. Δεν ξεπερνιέται αυτό. Αρχισαν οι βροχές και το παιδί μου… βρέχεται στο χώμα» μας λέει κλαίγοντας η μάνα του δολοφονημένου, Μαρία Καντάρη, και συμπληρώνει: «Βαφτίσαμε το παιδί του και πήρε το όνομά του. Μεγάλη η συγκίνηση που νιώσαμε. Αλλά όλοι προσπαθούμε να σταθούμε δυνατοί για τα παιδιά του. Τα μεγάλα, που καταλαβαίνουν, πονάνε πολύ. Αγαπούσαν τον πατέρα τους. Τους λείπει και είναι συνέχεια στο μυαλό τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου