Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Αγαπητέ Μίκη...



γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος


Έχεις καταφέρει να κατακτήσεις το σεβασμό και το θαυμασμό του συνόλου της Ελληνικής κοινωνίας σε βαθμό που δεν το έχει καταφέρει κανένας άλλος άνθρωπος της μουσικής.
Έχεις καταφέρει να κερδίσεις την αποδοχή του πολιτικού κόσμου, μάλιστα αυτή η αποδοχή έχει μετουσιωθεί πολλές φορές σε κάθε μορφή στήριξης.
Έχεις διατελέσει μέρος του Μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος και μάλιστα έχεις συμμετέχει ενεργά σε στιγμές σταθμούς που το χαρακτήρισαν και το διαμόρφωσαν.
Έχεις επιλέξει να παρεμβαίνεις επιλεκτικά με τρόπο που δεν δίνει έμφαση σε επιχειρήματα, αλλά σε μία μετανεωτερική αντίληψη περί αγώνων... Όταν παρεμβαίνεις δημόσια σκιαμαχείς με δικτατορίες, με εχθρούς, με συμφέροντα και με αυτούς που θέλουν να υποδουλώσουν τη χώρα και να σε φιμώσουν...

Μπράβο σου...Όλα αυτά είναι επιτυχίες σου, μόνο που θα πρέπει να τις στηρίζεις...

Αλήθεια όμως, πότε σε φίμωσαν; Πότε δυσκολεύτηκες να βρεις πρόσβαση στα ΜΜΕ;

Αλήθεια, από πότε πιστεύεις πως υπάρχουν πολίτες διαφορετικών κατηγοριών; Μίκη, οι απαγορεύσεις, σωστές ή όχι, ισχύουν για όλους, δεν ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες εκτός από την κάστα των μεγάλων. Έτσι λειτούργησε το πολιτικό σύστημα που τόσο θυμήθηκες στα στερνά να βάλεις εναντίον του, και τα αποτελέσματα τα είδαμε...

Μίκη, το Πανεπιστήμιο είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ένα μεγάλο σύνολο ανταλλαγής και σύνθεσης απόψεων, δεν χρησιμοποιείται για να νομιμοποιήσει τις όποιες πολιτικές απόψεις στην κοινή γνώμη. Εκπροσωπείται από τον Πρύτανη και τα όργανα του, χρειάζεται όμως να ερωτηθεί για να διοργανώσει μία εκδήλωση, όχι να χρησιμοποιηθεί... Αυτές είναι οι αντιλήψεις που οδήγησαν στην παρακμή της εκπαίδευσης και στην παράλυση της έρευνας σε αυτή τη χώρα...

Μίκη, η χώρα οδηγούνταν στον θάνατο της εδώ και χρόνια, σαν πνευματικός ηγέτης έπρεπε να το είχες δει και να είχες ξεσηκωθεί χρόνια τώρα, όμως αντ' αυτού συγχρωτιζόσουν με την εκάστοτε πολιτική εξουσία και δεν θα έλεγες όχι σε ανώτατα αξιώματα...δείγμα ευθύνης δεν είναι να αντιλαμβανόμαστε έναν θάνατο από το αγγελτήριο του, αλλά από τα συμπτώματα της ασθένειας...

Με σεβασμό, και με έμπνευση για το δικαίωμα μου στην κατάληψη μίας πλατείας....




Δεν υπάρχουν σχόλια:

συνολικες επισκεψεις