Την ίδια ώρα που ο παγκόσμιος πληθυσμός καταναλώνει περισσότερο νερό από ποτέ, η κλιματική αλλαγή έχει ως συνέπεια τη μείωση του νερού σε πολλές περιοχές του πλανήτη, ενώ ακραία καιρικά φαινόμενα όπως πλημμύρες, ξηρασίες και, πιο πρόσφατα, τσουνάμι επηρεάζουν ολοένα και πιο πολύ τον κόσμο.
Η προσεκτική διαχείριση των υδάτινων πόρων και η εξισορρόπηση των διάφορων αναγκών για νερό είναι ζητήματα ζωτικής σημασίας. Η ψευδαίσθηση της αφθονίας δεν επιτρέπει εύκολα να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ότι δηλαδή με την πάροδο του χρόνου το γλυκό νερό τείνει να μετατραπεί σε αγαθό εν ανεπαρκεία.
Σύμφωνα με στοιχεία διεθνών οργανισμών, η έλλειψη του νερού θα αναχθεί σε μείζον γεωπολιτικό θέμα, καθώς το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει τα εννέα δισεκατομμύρια, ενώ η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 64 δις. κυβικά μέτρα ετησίως. Παράλληλα το 2030, περισσότεροι από πέντε δισ. άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο σύστημα καθαρισμού του νερού.
Σήμερα, 22 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Νερού, το 40% των κατοίκων του πλανήτη δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ αναφέρουν ότι η κρίση του πόσιμου νερού χαρακτηρίζεται τόσο από τη συνεχιζόμενη μείωση της ποσότητας που διατίθεται, όσο και από την υποβάθμιση της ποιότητάς του.
Πάνω από 232 εκατομμύρια άνθρωποι από χώρες του Τρίτου Κόσμου πλήττονται από λειψυδρία, αδυνατώντας να καλύψουν βασικές καθημερινές ανάγκες σε νερό, και 18 χώρες στην Αφρική και στην Ασία απειλούνται άμεσα, καθώς βρίσκονται σε οριακή από άποψη υδατικών αποθεμάτων κατάσταση.
Η υπερκατανάλωση απειλεί και την Ελλάδα
Στην Ελλάδα, το κύριο πρόβλημα εντοπίζεται στην έλλειψη διαχειριστικών πρακτικών και την υπερκατανάλωση, που οφείλεται στην ανυπαρξία ορθολογικής χρήσης.
Η μέση ημερήσια κατανάλωση νερού ανά άτομο ανέρχεται στα 1.451, τη στιγμή που θα μπορούσε να μειωθεί στα 501 με την υιοθέτηση καλών πρακτικών και την αλλαγή τεχνολογιών μέσα στις κατοικίες. Τη μερίδα του λέοντος της κατανάλωσης στην Ελλάδα κατέχει, βέβαια, η γεωργία με ποσοστό που φτάνει το 80%, με κατεξοχήν υδροβόρες καλλιέργειες.
Παράλληλα, ο τουρισμός, η «βαριά βιομηχανία» της χώρας, δεν στηρίζεται σε βιώσιμες και ορθές πρακτικές, γεγονός που επιβαρύνει παραπάνω ήδη ευάλωτες περιοχές, όπως τα νησιά, που χαρακτηρίζονται από περιορισμένη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων. Οι απώλειες, λόγω της παλαιότητας των δικτύων είναι πολύ υψηλές και σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν έως και το 50%.
Οι οργανώσεις προειδοποιούν
Η UNICEF, από την πλευρά της, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών καθώς τονίζει ότι καθημερινά πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή του.
Η UNESCO υποστηρίζει ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες το 80% των ασθενειών συνδέονται με το νερό, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 3 εκατομμύρια άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της κακής ποιότητας πόσιμου νερού που καταναλώνουν.
