Και με τη Μπάλα και με το Μπαλί

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 21/2  ΚΑΙ ΩΡΑ 9.46.

ΕΠΕΙΔΗ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΝΑΝΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΛΑΣΠΗΣ, ΡΩΤΗΣΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ. Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ  ΕΔΩΣΕ ΤΡΟΦΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ (ΣΕ 2 ΑΤΟΜΑ ΕΠΩΝΥΜΑ)ΓΙΑ ΠΙΚΡΟΧΟΛΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗ. ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ  ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ, ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΕΠΩΝΥΜΟ ΕΜΑΙΛ ΚΑΙ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΕΑΝ  ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ  2 ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ-ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ....ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ !!!!!

ENTONEΣ ΟΙ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο  Κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ  Ή ΝΑ ΥΠΑΧΘΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ )ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΗΧΗΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ BLOG ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ.  ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΧΑΡΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ Κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

     (Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα το Πρώτο Θέμα στο φύλλο της 19 Φεβρουαρίου 2012)

                           

Του Γιώργου Δ. Ανδρέου

Τη  φράση του τίτλου αναφέρει ο απλός κόσμος στην Πελοπόννησο για να καυτηριάσει την επαμφοτερίζουσα στάση κάποιων επιτήδειων, που φροντίζουν έντεχνα να είναι  με όλους και με όλα την ίδια στιγμή. Η αλήθεια είναι πως αυτή η φράση μου ήρθε ενστικτωδώς στο νου την επόμενη της ψηφοφορίας στη Βουλή για την δανειακή σύμβαση, βλέποντας και ακούγοντας αυτούς, από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα,  που ψήφισαν Oχι, Παρών,

Απών κλπ (εννοείται ότι σ’ αυτούς δεν περιλαμβάνονται όσοι διαφωνώντας για τις επιλογές της ηγεσίας τους παραιτήθηκαν από το βουλευτικό αξίωμα και κάποιοι σίγουρα καλόπιστοι). Προσπάθησα να διώξω την καχυποψία και τις σκέψεις που μου πέρασαν από το μυαλό για  μεθόδευση  από τις ηγεσίες των κομμάτων αυτών, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, με σκοπό τον περιορισμό των εκλογικών απωλειών από την υπερψήφιση της δανειακής σύμβασης και του λεγόμενου Μνημονίου 2.  Μεθόδευση που έχει σκοπό  να συγκρατήσει στο κόμμα τον ψηφοφόρο που διαφωνεί, είτε με την αποτυχημένη διαχείριση του Μνημονίου 1 από το ΠΑΣΟΚ, με την ενεργοποίηση των σοσιαλιστικών ανακλαστικών τους, είτε από την αλλαγή ρότας  του κ. Σαμαρά με τη συντήρηση στο κόμμα ως θέσεως της αντιμνημονιακής ρητορικής, στην οποία επένδυσε και προσανατόλισε τον κόσμο της ΝΔ και τώρα τους ζητάει να την εγκαταλείψουν. Η καχυποψία μου όμως ενισχύθηκε από το γεγονός ότι οι διαφωνήσαντες με τις θέσεις των κομμάτων  τους και διαγραφέντες αυθημερόν και μετ’ αγανακτήσεως είναι - οι περισσότεροι - του στενού περιβάλλοντος των αρχηγών. Ελπίζω και εύχομαι ειλικρινά να μην επαληθευθούν οι υποψίες μου  από τις εξελίξεις, όπως θα γίνει αν οι διαγραφέντες  επανακάμψουν στα ψηφοδέλτια των κομμάτων αυτών, λόγω «μεταγενέστερου έντιμου βίου» και «κομματικής νομιμοφροσύνης», που θα εκδηλωθεί  ποικιλοτρόπως π.χ. με την υπερψήφιση κάποιου μετρίας επικινδυνότητας νομοσχεδίου, από αυτά που θα έλθουν, αλλά και με τις συνήθεις μεγαλοστομίες και διλήμματα  για την ανάγκη «πανστρατιάς της παρατάξεως» εν όψει εκλογών. Σε μια τέτοια περίπτωση  θα μιλάμε για απάτη σε όλο της το  μεγαλείο. Απάτη, αλλά και  επιβεβαίωση  ότι δεν θα  έχουμε διδαχθεί τίποτα από τα λάθη και τα πάθη μας και συνεχίζουμε στον ίδιο καταστροφικό ρυθμό.

Δυστυχώς η ιστορία δείχνει ότι σ’ αυτή την πολύπαθη χώρα δεν μάθαμε να επιβραβεύουμε τη συνέπεια, τη σταθερή στάση, τον καθαρό λόγο και τις ξεκάθαρες θέσεις. Αντίθετα μας βολεύει να προσαρμοζόμαστε και να παρακολουθούμε τις μεταλλάξεις  των εραστών  της εξουσίας  και μάλιστα  να τους τιμούμε. Έτσι και κάποιοι πολιτικοί  – σαρξ εκ της σαρκός μας  και εκ του μέσου όρου μας – βλέποντας την ευκολία με την οποία μπορούν να  μανουβράρουν τον κόσμο, που θεωρούν δεδομένο,  προς την κατεύθυνση που θέλουν, συνεχίζουν απτόητοι να παίζουν  κάθε φορά  το «γλυκό σκοπό» που μας αρέσει να ακούμε, δηλαδή να λαϊκίζουν ασύστολα, συνεχίζοντας την πολιτική λογική   που μας έφερε στην ξεφτίλα που ζούμε σήμερα.  Ελπίζω πάντως και εύχομαι από καρδιάς να μην επαληθευθώ και προτίθεμαι να  ζητήσω δημόσια συγγνώμη από αυτούς που αδικώ, έστω και υποθετικά,  με το σημείωμα αυτό. Αν όμως συμβεί το αντίθετο, φαντάζομαι δεν θάχετε αντίρρηση πως  δεν υπάρχει  πλέον γιατρειά  και μέλλον και θάμαστε άξιοι της τύχης μας.

Είναι συνεπώς ανάγκη οι πολίτες να είναι εξαιρετικά καχύποπτοι και να προβληματιστούν σοβαρά, τώρα που καλούνται να πάρουν  θέση  στο μεγάλο και μοναδικό πλέον εθνικό δίλημμα της χώρας. Τώρα που θα κληθούν να  διαλέξουν πρώτα  το στρατόπεδο (την Ευρώπη και το Ευρώ ή το μοναχικό δρόμο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και της δραχμής ) στο οποίο θα συστρατευθούν. Και βέβαια   να επιλέξουν με αυστηρά κριτήρια  αυτούς που θέλουν  να διαχειριστούν τη δυσκολότερη ίσως περίοδο της ιστορίας του τόπου μας. Πιστεύω και ελπίζω πως η συνέπεια, η καθαρότητα  και η σταθερότητα στις θέσεις  πρέπει να είναι ένα από τα σοβαρά, αν όχι το κυρίαρχο, κριτήριο της επιλογής. Λογικές και κριτήρια του τύπου «και με τη μπάλα και με το μπαλί»,  αποδείχθηκαν  καταστροφικές και αδιέξοδες.

   Ο Γιώργος Ανδρέου (www.andreou-giorgos.gr) είναι Δικηγόρος , μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου και Υπεύθυνος του Τομέα Δικαιοσύνης, της Δημοκρατικής Συμμαχίας.