Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια που παρουσιάζεται τις επόμενες ημέρες ουσιαστικά καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο διά της… απουσίας του από τις ρυθμίσεις του, γράφει το «Βήμα της Κυριακής».
Η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, με τη συνδρομή συνταγματολόγων αλλά και καθηγητών Ποινικού Δικαίου, επιχειρεί την «έκπληξη» και την απάντηση στις πολυετείς προσπάθειες πολιτικών και ακαδημαϊκών να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο «καυτό» θέμα, χωρίς να αγγίξουν την ιστορική αξία και την ακαδημαϊκή του έννοια.
Ο νέος νόμος-πλαίσιο απλώς δεν θα έχει ούτε μία αναφορά στο θέμα του ασύλου, ούτε επιτροπή για αυτό, ούτε χώρους που το οριοθετούν, ούτε αρμοδίους για τη διαχείρισή του, επιστρέφοντας στις προ του 1982 ρυθμίσεις, όταν δεν υπήρχε νομικό καθεστώς που να το προστατεύει.
Οι νέες διοικήσεις των πανεπιστημίων, εφόσον το θελήσουν, έχουν τη δυνατότητα να συμπεριλάβουν σχετικές διατάξεις στους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων τους και φυσικά να επωμιστούν την ευθύνη εφαρμογής τους, προπτική που είναι πολύ πιθανό να βρει την πανεπιστημιακή κοινότητα σύμφωνη, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν να βρεθεί λύση στο θέμα άμεσα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Θ. Σφηκόπουλος , χωρίς να έχει γνώση του νέου νόμου, απαντά αυθόρμητα στη σχετική ερώτηση: «Αν έχουμε να κάνουμε κάτι καλό στο θέμα αυτό, είναι να μην το συζητάμε».
Πανεπιστημιακός καθηγητής ο οποίος συμμετείχε στις επιτροπές οι οποίες συνεδρίασαν στο υπουργείο Παιδείας για το θέμα είπε ότι «αν δεν αναφερθεί πουθενά στον νόμο το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, η νομική του έννοια και η νομική του υπόσταση δεν ισχύουν. Παραμένει έτσι ένας ηθικός κανόνας. Η διοίκηση του κάθε πανεπιστημίου θα μπορεί να καλεί την Αστυνομία όποτε παραστεί ανάγκη, χωρίς καμία επιπλοκή. Ούτε αρμόδιες επιτροπέςούτε πολύπλοκες διαδικασίες για να κληθεί ο εισαγγελέας».
«Σταματήστε πια να μιλάτε για το άσυλο. Αυτό είναι το πρόβλημα των πανεπιστημίων;» είπε στην εφημερίδα, καθηγητής Ποινικού Δικαίου ο οποίος συμμετέχει στη νομική επεξεργασία του νέου νόμου όταν ρωτήθηκε σχετικά.
Το πανεπιστημιακό άσυλο απασχολεί την Ελλάδα από τον περασμένο αιώνα αλλα για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε το 1982 με τον νόμο-πλαίσιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τα ΑΕΙ, ενώ κανένας υπουργός δεν το «άγγιξε» ως το 1997, οπότε η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Παιδείας την κυρία Μαριέττα Γιαννάκουκαθόρισε συγκεκριμένα τι καλύπτει το πανεπιστημιακό άσυλο και ποιους χώρους μέσα στα ιδρύματα. Πέρυσι η ΝΔ ζήτησε επίσημα στη Βουλή την κατάργησή του.
Απο την πλευρά της, η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου κατέθεσε τέσσερις προτάσεις για αλλαγές στον νόμο Γιαννάκου. Συγκεκριμένα ζητούσε όλα τα πανεπιστήμια να ορίσουν τους χώρους στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα και ισχύει το άσυλο. Να γίνει καταγραφή των χώρων που είναι κατειλημμένοι από ιδιώτες.
Να προτείνουν τα πανεπιστήμια τον τρόπο με τον οποίο θα διαφυλασσόταν η πνευματική και υλική τους περιουσία. Επίσης, τότε η κ. Διαμαντοπούλου ζητούσε κάθε πανεπιστήμιο να προβλέπει διαδικασία «εφημερίας» στον κανονισμό λειτουργίας του, ώστε να ειδοποιείται το πρυτανικό συμβούλιο σε περίπτωση που εμποδίζεται η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
ΠΗΓΗ: tovima.gr